Wielki czy malutki.. zawsze to powrót...

Kochani.. nie chce tłumaczyć się z tych zawiłości, z powodu których mnie tu tak długo nie było, ale mam poczucie, że trochę powinnam.. Bo przecież zostawiłam tu wszystko tak bez słowa.. Przez tę moją nieobecność niewątpliwie wiele straciłam, uciekło mi kilka okazji do zrealizowania czegoś ciekawego, ominęło zapewne kilka szczegółów.. Ale też wiele w moim życiu się zmieniło, podjęłam kilka ważnych decyzji, zaczęłam się spełniać i wróciłam na wieś... Zrobiłam rzeczy, których zupełnie bym się po sobie nie spodziewała i jestem z tego cholernie zadowolona! Zaszyłam swoje rozszalałe życie na trochę, by móc być tylko z tym szczęściem. Bo ono aż ze mnie kipi i wciąż nie mogę się nim nacieszyć. Niekończąca się euforia... Istne wariactwo! Teraz jestem tu i teraz; i nie ma na świecie piękniejszego miejsca.. Ani tego realnego, ani duchowego.. I przecież nie zniknęłam tak na zawsze.. Kto śledził mnie gdzieś po cichu na instagramie czy fb, ten doskonale wie co tam, gdzie i jak.. Ale wracam do Was jako najszczęśliwsza kobieta na ziemi z pomnożoną siłą do działania..