Lista blogów » raroika
Joga? Jak zmienila moje zycie? Jak zmienila mnie?
Lo yoga? Come ha cambiato la mia vita? Come ha cambiato me stessa?
Wlasnie zdaje sobie sprawe z tego, ze nie mam marzen. Ze juz od jakiegos czasu nie wiem nawet co to sa marzenia. Juz od dawna nie zdarza mi sie chodzic z glowa w chmurach, zapominac sie. Nie zdarza mi sie snic, pragniec czegos tak bardzo, ze... No wlasnie. Tak bardzo, ze? Jakie to bylo uczucie?
Ora mi sto rendendo conto che non ho sogni. Che già da un po' di tempo che non so neanche cosa siano i sogni. Già da un po' di tempo che non mi capita di camminare con la testa tra le nuvole, dimenticandomi. Non mi capita di sognare, desiderare qualcosa cosi tanto che... Esatto. Cosi tanto che? Qual è stata la sensazione?
Mam wrazenie, ze czesc mojego mozgu odpowiedzialna za marzenia, nagle zostala podbita przez zolnierzy z oddzialow DOROSNIJ i BADZ REALISTKA. Ta okupacja troche mnie przeraza. Przeraza mnie fakt, ze po jakims czasie skutki tego wszystkiego beda nieodwracalne. A moze juz tak jest? Problem w tym, ze wyglada na to iz oddzial MARZENIA wcale sie nie bronil. Czy to naprawde mozliwe, ze tak latwo odszedl w zapomnienie? Poddal sie bez walki, wywiesil biala flage zapraszajac wroga na herbate, potem sam zalozyl sobie kajdanki i z usmiechem oddal klucze do wlasnego domu. Czy to mozliwe, ze spostrzegam sie o tym dopiero teraz?
Ho l'impressione che la parte del mio cervello responsabile dei miei sogni improvvisamente è stata conquistata dai soldati degli eserciti CRESCI e SII REALISTA. Questa occupazione un po' mi spaventa. Mi spaventa il fatto che dopo un po' di tempo gli effetti di tutto questo saranno irreversibili. Forse è già cosi? Il problema è che sembra che l'esercito SOGNI non si difendeva neanche. E' veramente possibile che è andato nel dimenticatoio cosi facilmente? Si è arreso senza combattere, ha appeso la bandiera bianca invitando il nemico per un thè, poi si è messo le manette da solo e con il sorriso li ha lasciato le chiavi di casa. E' possibile che me ne accorgo solo ora?
Te cale CHCIEC TO MOC i NIE SNIJ RZECZY, KTORYCH NIGDY NIE BEDZIESZ MOGLA MIEC utrzymywalo mnie przy zdrowym rozsadku i czesto pozwalalo mi uniknac rozczarowania, ktorego boje sie bardziej niz potwora spod lozka.
Tutti questi VOLERE E' POTERE e NON SOGNARE LE COSE CHE NON PUOI AVERE mi ha tenuto in un buon senso e spesso mi ha permesso di evitare la delusione che mi fa più paura del mostro sotto il letto.
Te cale CHCIEC TO MOC i NIE SNIJ RZECZY, KTORYCH NIGDY NIE BEDZIESZ MOGLA MIEC to efekty uboczne jogi, ktore trzymaja mnie przy zyciu i podtruwaja moje ja.
Tutti questi VOLERE E' POTERE e NON SOGNARE LE COSE CHE NON PUOI AVERE sono gli effetti collaterali dello yoga, che mi tengono in vita e avvelenano il mio IO.
LET'S DREAM AGAIN | SUMMER LOOK
Zobacz oryginał sob., 22/09/2018 - 08:30Joga? Jak zmienila moje zycie? Jak zmienila mnie?
Lo yoga? Come ha cambiato la mia vita? Come ha cambiato me stessa?
Wlasnie zdaje sobie sprawe z tego, ze nie mam marzen. Ze juz od jakiegos czasu nie wiem nawet co to sa marzenia. Juz od dawna nie zdarza mi sie chodzic z glowa w chmurach, zapominac sie. Nie zdarza mi sie snic, pragniec czegos tak bardzo, ze... No wlasnie. Tak bardzo, ze? Jakie to bylo uczucie?
Ora mi sto rendendo conto che non ho sogni. Che già da un po' di tempo che non so neanche cosa siano i sogni. Già da un po' di tempo che non mi capita di camminare con la testa tra le nuvole, dimenticandomi. Non mi capita di sognare, desiderare qualcosa cosi tanto che... Esatto. Cosi tanto che? Qual è stata la sensazione?
Mam wrazenie, ze czesc mojego mozgu odpowiedzialna za marzenia, nagle zostala podbita przez zolnierzy z oddzialow DOROSNIJ i BADZ REALISTKA. Ta okupacja troche mnie przeraza. Przeraza mnie fakt, ze po jakims czasie skutki tego wszystkiego beda nieodwracalne. A moze juz tak jest? Problem w tym, ze wyglada na to iz oddzial MARZENIA wcale sie nie bronil. Czy to naprawde mozliwe, ze tak latwo odszedl w zapomnienie? Poddal sie bez walki, wywiesil biala flage zapraszajac wroga na herbate, potem sam zalozyl sobie kajdanki i z usmiechem oddal klucze do wlasnego domu. Czy to mozliwe, ze spostrzegam sie o tym dopiero teraz?
Ho l'impressione che la parte del mio cervello responsabile dei miei sogni improvvisamente è stata conquistata dai soldati degli eserciti CRESCI e SII REALISTA. Questa occupazione un po' mi spaventa. Mi spaventa il fatto che dopo un po' di tempo gli effetti di tutto questo saranno irreversibili. Forse è già cosi? Il problema è che sembra che l'esercito SOGNI non si difendeva neanche. E' veramente possibile che è andato nel dimenticatoio cosi facilmente? Si è arreso senza combattere, ha appeso la bandiera bianca invitando il nemico per un thè, poi si è messo le manette da solo e con il sorriso li ha lasciato le chiavi di casa. E' possibile che me ne accorgo solo ora?
Te cale CHCIEC TO MOC i NIE SNIJ RZECZY, KTORYCH NIGDY NIE BEDZIESZ MOGLA MIEC utrzymywalo mnie przy zdrowym rozsadku i czesto pozwalalo mi uniknac rozczarowania, ktorego boje sie bardziej niz potwora spod lozka.
Tutti questi VOLERE E' POTERE e NON SOGNARE LE COSE CHE NON PUOI AVERE mi ha tenuto in un buon senso e spesso mi ha permesso di evitare la delusione che mi fa più paura del mostro sotto il letto.
Te cale CHCIEC TO MOC i NIE SNIJ RZECZY, KTORYCH NIGDY NIE BEDZIESZ MOGLA MIEC to efekty uboczne jogi, ktore trzymaja mnie przy zyciu i podtruwaja moje ja.
Tutti questi VOLERE E' POTERE e NON SOGNARE LE COSE CHE NON PUOI AVERE sono gli effetti collaterali dello yoga, che mi tengono in vita e avvelenano il mio IO.
| pants - by Raroika | top - shein | gold bracelet - sotho | nails - Sunday Manta | lipstick - Kiko Milano |
Zaloguj się, żeby dodać komentarz.